ข้อคิดเตือนสติ คนบ้ า งาน ) อย่ าทำงาน… จนลืมใส่ใจคนรอบข้าง
ขยันมากไป มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดี และเรื่องต่อไปนี้
คือ “ค่าโ ง่” จากคนบ้ างานที่อย ากให้เข้าใจ
เมื่อทุกอย่างมีราค าที่ต้องจ่าย ไม่มีอะไรได้มาฟ รี ๆ
แล้วบางครั้งความสำเร็จก็ต้องแลกด้วย การสู ญ เ สีย
เมื่อ 39 ปีที่แล้ว
ผมเอง ได้เริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงินที่มีขนาดใหญ่ อันดับ 3 ของโลก
เมื่อ 35 ปีที่แล้ว
ผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก เราสัญญาว่า…
จะสร้างอนาคตร่วมกันเธอคนนั้นจะเป็นคนข้างหลัง
เพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ ทางการงาน
และในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้าไปมาก
เมื่อ 29 ปีที่แล้ว
ภรรย าของผม ได้คล อ ด ลูกชายคนแรกให้ผม
ขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่นและผมขอโท ษเธอ
ผมสัญญากับเธอว่า จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะ
เพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้ แล้วผมกลับเมืองไท ย
รับขวัญลูก และขอโท ษ ภรรย าด้วยตำแหน่งงาน
ที่ก้าวหน้า ฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว
เมื่อ 24 ปีที่แล้ว
เธอคล อ ดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเอง
ได้เห็นหน้าลูกสาวเพียงวันเดียวเพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ ที่ออสเตรเลีย
ผมบอกกับเธอว่าจะทำงานอีกไม่นาน เวลาทั้งหมดที่มี
จะเป็นของครอบครัวตลอดไป เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่านมา
เมื่อ 13 ปีที่แล้ว
งานของผมได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาค
พื้นเอเชียแปซิคฟิคซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก
แต่ภรรย าผมเธอขอ “หย่ า” เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่
เธอบอกว่า… ผมไม่เคยให้เธอ แล้วสุดท้ายเธอบอกว่า..
ชีวิตคู่ ไม่ได้ต้องการแค่เงินทอ งจนเกินเก็บ
แต่..ต้องการความอบอุ่นมั่นใจ จากอ้อมกอดสามี
เติมเต็มในคืนอ้ างว้างมากกว่า แล้วเธอก็แยกจากไป
ส่วนลูกปู่และย่ า ท่านจะดูแลอย่างดี
เมื่อ 10 ปีที่แล้ว
ลูกชายคนโตซ้ อนท้ายมอเตอร์ไซด์เพื่อน
ประส บอุ บั ติเห ตุและเขาได้จากไปผมบินกลับจาก
ญี่ปุ่ น ทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญ
และแม่บอกว่า ลูกชายเกเรเลี้ยงย ากผมกอดลูกสาว บอกกับเธอว่า..พ่อไม่ดีเอง
ต่อไปพ่อจะให้ทุกอย่าง ขอเวลาอีกนิดนะ
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่าอย่าเอาแต่ทำงาน
จนลืมว่าลูกต้องการอ้อมกอด จากพ่อ..
อย่ าปล่อยให้เธอ รอคอยอย่างตั้งตารอ
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
พ่อจากไป ตามแม่ญาติๆ ก็พากันพูดคุยโดย ที่ผมแอบได้ยินว่า…พ่อตรอมใจที่แม่จากไป
กับเรื่องหลานสาว ตามผู้ชายข้างบ้านไปอยู่ทางใต้
แกมัวโท ษแต่ตัวเองว่า…เลี้ยงหลานได้ไม่ดี
ขณะที่ผมก้าวสู่ จุดสูงสุดทางการงาน ผมมีทุกอย่าง
ที่ต้องการและสิ่งที่ผมได้มา ไม่มีอะไรได้มาฟ รี
เพราะการสู ญเสียบางอย่าง แลกกับความสำเร็จมันคุ้มค่าจริงหรอ?
ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเวลาที่ผมโก งไปจากครอบครัว
และล่าสุด 3 ปีที่แล้ว
หมอบอกว่า… ผมเป็นโร คซึ มเศร้าต้องกินย า
น่าแปลกอยูนะ…ที่ผมมีครบทุกอย่าง แต่กลับอ้ างว้าง
คนที่รักจริงๆ ก็ไม่มี มีแต่คนจ้องจะกอบโกย ไม่มีใคร
เหมือนพ่อแม่ ภรรย าและลูกๆ ของผมเลย
ตอนนี้ผมเข้าใจ สิ่งที่ภรรย าผมบอกแล้ว ถึงตอนนี้แล้ว
มันสายไป ไม่มีใครทนรอคอยย าวนาน
ผมยอมแลกทุกอย่างกับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ
พออยู่พอกิน แค่ให้ได้ อยู่ร่วมกับทุกคน
สักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี ใครที่เป็นแบบผม คิดให้ดีนะ
ว่า…มันคุ้มหรือเปล่า..?
ขอบคุณ มดงาน บ้านรอยยิ้ม