วันนี้ เรื่องเล่ามีคำสอนดีๆ จากพระอาจารย์สุชาติ อภิชาโตมาฝากกันว่าด้วยเรื่องของการมีลูก หลายคนต่างก็มีความเห็นที่ต่างกันในเรื่องการมีครอบครัวบ้างก็ว่าสุดท้ายแล้วชีวิตต้องสร้างครอบครัว มีลูก แต่คนสมัยใหม่ในปัจจุบันนี้กลับไม่อยากมีลูกเพราะไม่อยากให้ลูกเกิดมาลำบากด้วยปัจจัยภายในและภายนอก และด้วยเหตุนี้พระอาจารย์สุชาติจึงได้ออกมาเล่าว่าเหตุใด คนไม่มีลูก..ถือว่าเป็นคนมีบุญไปติดตามกันเลย
คนไม่มีลูกนั้น ถือว่าเป็นคนมีบุญมาก เพราะเหตุผลหลายอย่ าง หนึ่งในนั้นเลยคือ มีลูกหนึ่งคนกว่าจะเลี้ยงให้โตได้ กว่าจะส่งให้เรียนจบ กว่าจะดูแลจนกว่าเขาจะดูแลตัวเองได้ ต้องใช้เงินเท่าไหร่กันคะ เชื่อว่าหลายคนคงคิด ที่อย ากจะมีลูก แต่ถ้าหากคุณได้อ่ า นเรื่องราวต่อไปนี้แล้วนั้น ในบางครั้งคุณอาจจะเปลี่ยนความคิดใหม่ไปในทันที
ถาม : คือตัวดิฉันเองไม่มีลูกเป็นของตัวเอง ที่เป็นแบบนี้เป็นเพราะดิฉันไม่มีบุญใช่ไหมเจ้าคะ
พระอาจารย์ : มีซิโยม คนที่ไม่มีลูกจะเป็นคนที่ไม่มีบุญได้อย่ างไร อาตมาบอกไว้ตรงนี้เลยว่า
คนที่มีลูกนะเป็นคนที่มีก ร ร ม ให้ลองถามเขาดูสิ
ถาม : ทำไมคนที่มีรูปถึงมีก ร ร มล่ะคะ
พระอาจารย์ : ก็เพราะว่าเลี้ยงลูกมันเป็นทุ ก ข์ยังไงล่ะ เดี๋ยวลูกก็ดื้อ เดี๋ยวลูกก็ไม่เชื่อฟัง
ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจ ลูกจะไปทำอะไรให้เกิดความเสี ย หายขึ้นมา สุดท้ายแล้วพ่อแม่ก็จะกลายเป็นทุ ก ข์เปล่าๆ พ่อแม่ก็ต้องมาคอยรับผิดชอบ คอยรับก ร ร มที่ลูกได้ก่อ ค่อยจ่ายเงินจ่ายค่าเสียหาย ลูกก็ไม่ใช่ของสนุกเลย
ต้องหาเงินหาทองมาให้มีใช้อยู่ตลอดเวลา ลูกนี่ไม่ต้องหาเลยใช่ไหม อย ากจะได้เงินอะไรก็แบมืออย่ างเดียวขออย่ างเดียว พ่อแม่นี่กว่าจะหาเงินมาได้สักบาทนี่ต้อง เห นื่ อ ยย าก ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องมาหาเงินมาเลี้ยงลูกให้เห นื่ อ ยย าก
เนี่ยเขาถึงเรียกว่าเป็นทุ ก ข์ คนที่ไม่มีลูกหน่ะเรียกว่าเป็นคนมีบุญ เราอย่ าไปมีเลยดีกว่า
ลูกล่ะเข้าใจไหม เราเป็นลูกก็ได้แต่อย่ าไปมีลูกก็แล้วกัน โตไปก็บวช บวชแล้วสบายไม่ต้องมาเลี้ยงลูกให้ทุ ก ข์
ถาม : ถ้ามีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้วอีกคนนึงไม่มีลูก คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความทุ ก ข์แล้วก็แก่ไปทั้งคู่ แล้วตอน
บั้นปลายชีวิตคนที่มีลูกเขาได้ลูกดีก็จะดูแลพ่อแม่ย ามเจ็บไข้ได้ป่ ว ย
แต่คนที่ไม่มีลูกก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมีก ร ร มมากกว่ากันคะ
พระอาจารย์ : คนที่ไม่มีลูกหน่ะสบาย เพราะจะได้พึ่งตนเองได้ จะรู้จักพึ่งตนเอง ถ้าพึ่งไม่ได้ก็จากไป ก็ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องไปอยู่ดี
แล้วก็โอกาสที่จะได้ลูกดีมันก็มีน้อยมากโอกาสได้ลูกไม่ดีมันจะมีมากกว่า แล้วจะมาเสีย อ กเสียใจมากกว่าคนที่ไม่มีลูก
คนที่ไม่มีลูกเขาก็ต้องเตรียมตัวพึ่งตัวเขาเอง เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้วเขาอยู่กันได้ เขาก็พร้อมที่จะไป
อย่ างเป็นพระนี่ก็ไม่มีลูกใช่ไหม ก็เตรียมตัวเตรียมใจจากไปอยู่เรื่อยๆ ถึงเวลาไปก็ไป
ลูกศิษย์มันจะดูแลหรือไม่ดูแลก็ช่วยไม่ได้ มันก็บังคับให้เราต้องพึ่งตัวเอง หากชอบใจอย่ าลืมส่งต่อให้คนที่คุณรัก สาธุ สาธุ
ต้นไม้ถ้าลูกมันรสไม่ดี ก็มีแต่คนจะโค่นต้นทิ้ง ไม่มีใครคิดจะบำรุงรักษาไว้ ตรงข้ามถ้าลูกมันรสดี
ทั้งหวานทั้งมัน เจ้าของก็อย ากใส่ปุ๋ยรดน้ำพรวนดิน ทะนุถนอมให้คงต้นอยู่นานๆ
ต้นไม้จะอายุยืนได้รับการบำรุงรักษาดีเพียงไร ขึ้นอยู่กับลูกของมัน
คนเราก็เช่นกัน ถ้าลูกทำดี คนทั้งหลายก็ชมมาถึงพ่อแม่ว่าเลี้ยงลูกดี ความสุขกายสบายใจก็ติดตามมาเพราะลูก
บุญกุศลความดีก็ไหลมาเพราะลูก แต่ถ้าลูกทำชั่ว คนทั้งหลายก็แช่งด่ามาถึงพ่อแม่ด้วยเหมือนกัน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงชี้ว่า สิริมงคลของคนที่เป็นพ่อแม่อยู่ที่ลูก และในทางตรงข้าม
ถ้าไม่ป้องกันแก้ไขให้ดีแล้ว อั ป ม งคลก็จะมาจากลูกนั่นเหมือนกัน
ประเภทของบุตรแบ่งโดยความดีในตัวได้เป็น ๓ ชั้น ดังนี้
อภิชาตบุตร คือบุตรที่ดีมีคุณธรรมสูงกว่าบิดามารดา เป็นบุตรชั้นสูง สร้างความเจริญแก่วงศ์ตระกูล
อนุชาตบุตร คือบุตรที่มีคุณธรรมเสมอบิดามารดา เป็นบุตรชั้น กลาง ไม่พอรักษาวงค์ตะกูลไว้ได้
อวชาตบุตร คือบุตรที่เ ล ว มีคุณธรรมต่ำกว่าพ่อแม่ เป็นบุตรชั้ น ต่ำ นำความเ สื่อ มเสี ยมาสู่วงศ์ตระกูล
และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งคำสอนดีๆ จากพระอาจารย์สุชาติ อภิชาโตเกี่ยวกับเรื่องของการมีลูก เพราะการมีลูกคือการที่เราต้องดูแลหนึ่งชีวิตต้องเลี้ยงเขาอย่างดี ให้เขาได้เติบโตมาและได้รับสิ่งที่ดีที่สุด ถ้ามีลูกโดยไม่พร้อมที่จะดูแลเขาก็เหมือนทำให้เขาเกิดมาลำบากทั้งๆที่เขาก็เลิกเกิดไม่ได้กลายเป็นกรรมมาตกอยู๋กับเด็กและเมื่อเราดูแลได้ไม่ดีหรือไม่ให้ความรักเขาเพียงพออาจจะทำให้เขาโตมาเป็นเด็กมีปัญหาได้
